Łysienie bliznowaciejące

Łysienie bliznowaciejące (CA - Cicatricial Alopecia) to grupa rzadkich zaburzeń zapalnych skóry. Charakteryzuje się nieodwracalnym zniszczeniem mieszka włosowego i powstaniem w jego miejscu tkanki włóknistej. Efektem końcowym jest zwłóknienie ujść mieszków włosowych, a tym samym utrata włosów.   

Przyczyny łysienia bliznowaciejącego:

Występowanie łysienia bliznowaciejącego może wiązać się z różnymi jednostkami chorobowymi, takimi jak: liszaj płaski mieszkowy (LP - lichen planopilaris), toczeń rumieniowaty ogniskowy skóry owłosionej (DLE - discoid lups erythematosus), wyłysiające zapalenie mieszków włosów (folliculitis decalvans), rozwarstwiające zapalenie skóry owłosionej głowy (dissecting cellulitis), łysienie rzekomoplackowate (pseudopelade Broque). 

Leczenie łysienia bliznowaciejącego w Kaprysie:

Podstawowe badanie przeprowadzane w celu ustalenia właściwego rozpoznania i stwierdzenia obecności tkanki bliznowatej to trichoskopia. Ostatecznym badaniem potwierdzającym chorobę jest biopsja owłosionej skóry głowy. Leczenie łysienia bliznowaciejącego przede wszystkim polega na zatrzymaniu dalszego procesu. Nie ma szans na odrost włosów w miejscach, gdzie wystąpiły blizny. W terapii łysienia bliznowaciejącego trycholog współpracuje z dermatologiem, reumatologiem czy też immunologiem. Ważne jest to, aby wcześniej zdiagnozować problem i sprawnie wdrożyć całą terapię. Wsparciem leczenia również będzie przeciwzapalna dieta oraz jeśli pacjent trychologiczny tego wymaga - konsultacja z psychologiem. 

Poza terapią dermatologiczną ważnym aspektem trychoterapii jest łągodzenie stanu zapalnego skóry, odpowiednie jej nawilżenie i odżywienie. Właściwie dobrana pielęgnacja domowa oraz nieinwazyjna forma działań gabinetowych z kojącym działaniem infuzji tlenowej, oddziaływania ekstraktów roślinnych na skórę może przynieść stabilizację choroby bez jej progresji.